Równocześnie z wprowadzeniem w ZSRR w 1940 roku do produkcji nowoczesnych myśliwców Jak-1, ŁaGG-3 i MiG-3, znacznie przewyższających osiągami samoloty, na jakich szkoleni byli piloci, pojawiła się potrzeba opracowania przejściowego samolotu szkolno-treningowego dla przeszkalania pilotów na nowe maszyny. Postanowiono opracować taki samolot na bazie zmodyfikowanego myśliwca Jak-1 (początkowo oznaczonego I-26) z uwagi na doświadczenie biura konstrukcyjnego Jakowlewa w konstruowaniu samolotów szkolnych (wcześniej zaprojektował on podstawowy radziecki samolot szkolny UT-2). Na tych samolotach szkolono pilotów samolotów Jak-1.